"درک UV و لاک زدن: تکنیک های کلیدی پس از چاپ برای بسته بندی"

UV و لاک زدن دو فرآیند متداول پس از پرس هستند. لاک زدن که به عنوان پوشش براق نیز شناخته می شود، نوعی تکنیک لاک زدن است که در فرآیندهای چاپ استفاده می شود. لاک زدن را می‌توان به دو دسته لاک‌های روغنی و لاک‌های پایه آب تقسیم کرد که هر دو به طور طبیعی می‌توانند خشک و خشک شوند. این فرآیند به محافظت از سطح مواد چاپ شده کمک می کند و آن را ضد آب، ضد خش و براق می کند. لاک زدن به طور گسترده در تولید بسته بندی محصولات استفاده می شود.

فرآیند UV شامل چاپ UV و UV نقطه ای است. چاپ UV را می توان در طول فرآیند چاپ با استفاده از جوهر UV (رنگی) در کل سطح محصول تکمیل کرد، که سپس با نور فرابنفش خشک و خشک می شود. این روش براقیت و ماندگاری مواد چاپی را افزایش می دهد. از طرف دیگر، اشعه ماوراء بنفش نقطه ای یک تکنیک لاک زدن پس از چاپ است. جوهر شفاف را روی نواحی خاصی اعمال می کند و پس از خشک شدن توسط نور ماوراء بنفش، فیلمی ایجاد می کند که اثر سه بعدی را افزایش می دهد، براقیت سطح را افزایش می دهد و مقاومت در برابر سایش، خراش، آب و روغن را ایجاد می کند. چاپ های لاک شده نیازی به لمینت ندارند، در حالی که هم چاپ UV و هم UV نقطه ای را می توان لمینیت کرد. نقطه ای UV معمولا به عنوان یک فرآیند پس از پرس پس از لمینیت اعمال می شود. اگر می‌خواهید روی نواحی خاصی از یک محصول لاک‌شده بیشتر تأکید کنید، می‌توانید از اشعه ماوراء بنفش نقطه‌ای نیز استفاده کنید.